پنجشنبه ۶ مهر ۰۲
یادداشتای دست‌نویسم همیشه مبنای درد و خشمو اضطرابی بودن که در اون لحظات تحمل میکردم. مثلا این کاربر در ساعتی از صبح زمستان مدرسه در سالی که چندان دور نیست نوشت " من مثلث نیستم، زاویه ای،چیزی برای ارائه ندارم. تنها دلیلیست که میتواند بگوید چرا من هیچ چیزی را در مورد خودم به اثبات نمیرسونم، پس برایم مهم نیست چه چیزی درباره من میگویند و چه رنجی از من متحمل میشوند. من مسئول احساسات انسان های خودخواه نیستم"
